Zanieczyszczenie środowiska przeróżnymi metalami, substancjami i tworzywami jest problemem, z którym ludzkość zmaga się od wielu lat i które niesie za sobą ogromne konsekwencje. Dopiero od jakiegoś czasu większość osób zaczęła zdawać sobie sprawę, jak duży wpływ na środowisko ma nieprzemyślane wyrzucenie śmieci. Dzięki większej świadomości społecznej oraz coraz nowszym wynalazkom wiele z odpadów można poddawać recyklingowi. Śmieci, które stanowią zagrożenie dla środowiska, powinny zostać poddane odpowiedniej utylizacji.
Które z metali mogą negatywnie wpływać na środowisko naturalne?
Wiele osób kojarzą odpady niebezpieczne z trującymi substancjami czy chemikaliami. Tak naprawdę wiele z przedmiotów elektronicznych i sprzętów codziennego użytku zawiera elementy zagrażające środowisku. Do najczęściej wymienianych odpadów tego rodzaju można zaliczyć tworzywa sztuczne, substancje chemiczne oraz metale ciężkie. Szczególną uwagę warto zwrócić na śmieci z metalami ciężkimi, które stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin.
Ta grupa odpadów po przedostaniu się do środowiska działa toksycznie na przyrodę, niszcząc rośliny poprzez zaburzanie syntezy chlorofilu, co blokuje ich rozwój i wzrost, a w konsekwencji prowadzi do obumierania. Dotyczy to zarówno małych roślin i kwiatów, jak i krzewów oraz drzew. Przenikanie większych stężeń metali ciężkich do gleby i wód gruntowych może w krótkim czasie spowodować obumarcie znacznej części roślinności, co z kolei może stanowić początek katastrofy ekologicznej. Obumieranie drzew prowadzi do zwiększonego zanieczyszczenia powietrza, które z kolei zatruwa plony i powoduje ich obumarcie. Zwiększone stężenie toksyn w pożywieniu może z kolei doprowadzić do zatrucia u ludzi i zwierząt.
Do najbardziej niebezpiecznych metali ciężkich zalicza się kadm, cynk, rtęć, miedź oraz ołów. Kadm jest metalem, który nie ulega degradacji – raz wprowadzony do środowiska pozostaje w ciągłym obiegu. Stosowany w przemyśle i rolnictwie, bardzo łatwo przenika do roślin, gdzie kumuluje się w korzeniach i bulwach. Do organizmu człowieka dostaje się z żywnością, kumuluje się w nerkach i wątrobie, prowadząc do poważnych chorób.
Cynk wykorzystywany jest przede wszystkim w sektorze budowlanym i samochodowym. Gromadzi się w wątrobie, trzustce oraz czerwonych ciałkach krwi. Zatrucie cynkiem prowadzi do zmian martwiczych w ścianach jelit, żołądka i dwunastnicy, a także uszkodzenia błony śluzowej jamy nosowo – gardłowej. Miedź jest metalem ciężkim, który wykorzystywany jest do produkcji różnego rodzaju przewodów, drutów i blach. Wykorzystywana jest głównie w branży elektrotechnicznej. Jej pozyskiwanie jest bardzo energochłonne, co wpływa niekorzystnie na środowisko. Aby zmniejszyć eksploatacje złóż, profesjonalne firmy podejmują się recyklingu kabli i innych elementów miedzianych.
Rtęć to metal ciężki wykorzystywany w różnych branżach. W Europie jej zostało znacząco ograniczone, jednak w innych częściach świata nadal wykorzystuje się ją w działalności przemysłowej. Spalanie paliw stałych, takich jak węgiel brunatny czy drewno powoduje uwolnienie niewielkich ilości rtęci do środowiska, która pozostaje tam przez tysiące lat. Rtęć bardzo łatwo przedostaje się do organizmu ludzi i zwierząt, kumulując się i prowadząc do poważnych problemów zdrowotnych, a nawet śmierci.
Ołów jest metalem wykorzystywanym do produkcji łożysk, stopów do lutowania, płyt akumulatorowych, rur kanalizacyjnych, kabli elektrycznych czy pocisków. Wszystkie związki ołowiu są trujące, powodują problemy z układem pokarmowym i nerwowym, porażenie mięśni, zaburzenia neurologiczne i krwiomocz. Podobnie jak w przypadku kadmu, ten metal gromadzi się w korzeniach roślin i bulwach. Duża ilość ołowiu kumulowana jest w roślinach przeznaczonych na paszę, przez co ten metal może znajdować się także w mleku. Długotrwałe narażenie na wysoką podaż ołowiu może doprowadzić do uszkodzenia narządów i szpiku kostnego.
